حرف هایی که باید گفت

خدایِ عزیزی که وجود نداری ؛ سلام.

10:10

صبحِ نزدیک به ظهرت بخیر خرمالویِ من؛

این سومین شب است که اینجوری میشوم.

۲۱:۳۱

متاسفم که اینقدر از اندوه مینویسم.

برادرِ کوچکترم برای بار هفت هزارم اهنگی که اسمش را نمیدانم پلی کرده و من برای بار فلان هزارم باهاش میخوانم:امان امان امان, ...

آقایِ خدای عزیز؛

"نمی‌دانم این “چیزی شدن” را چه کسی توی دهان ما انداخت؟ از کی فکر کردیم باید کسی شویم یا کاری کنیم. اینهمه آدم در دنیا دارند نباتی زندگی می‌کنند. بیدار می‌شوند و می‌خورند و می‌دوند و می‌خوابند. همین. مگر به کجای دنیا برخورده؟"